บทที่ 82 ตอนที่5.ทางแยกของหัวใจ

เดือนพฤษภาคมผ่านไป พร้อมฝนแรกของฤดู

ธารธารากลับมาเมืองเหนืออย่างเงียบ ๆ ไม่มีนักข่าว ไม่มีแสงแฟลชจากกล้องถ่ายรูป เหมือนตอนอยู่กรุงเทพฯ นนกุลยิ้มรับ ร่างสูงยืนรอที่หน้าร้าน ‘หวานมิรู้โรยคาเฟ่’ เหมือนเธอเป็นลูกค้าประจำคนเดิม

“ดีใจนะ ที่คุณกลับมา” ไม่มีคำหวาน ไม่มีพิธีรีตอง มีเพียงสองร่างที่โผเข้ากอดก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ